Laatste loodjes en vakantie
Door: webmaster
30 Oktober 2008 | Suriname, Paramaribo
Dag thuisfront!
Mijn coschappen zitten er op! Vorige week vrijdag was mijn laatste dag en nu heb ik nog heerlijk twee weken vakantie voordat ik weer terugvlieg naar het koude Nederland. De afgelopen weken in het ziekenhuis waren ontzettend druk. Dus voor de mensen thuis, die mij er van verdenken dat ik hier alleen maar vakantie zit te vieren: ik doe echt wel wat! Er waren geen zaalartsen meer op 'mijn' afdeling en de specialisten hadden niet veel tijd voor supervisie dus het was vooral heel veel zelf uitzoeken en zelf doen. Wat wel erg leuk is, omdat je dan nog veel meer leert, maar aan de andere kant was het ook wel frustrerend omdat ik soms hele zieke patienten had en niet altijd precies wist wat te doen. Na een paar weken van 60 uren per week werken, is het wel des te meer genieten van vakantie! Ik vond het echter wel jammer om weg te gaan uit het ziekenhuis, ik heb echt een hele leuke tijd gehad.
In mijn laatste werkweek zijn mijn vader en Christa voor anderhalve week naar Suriname gekomen om mij op te zoeken. Het was erg leuk en gezellig om ze weer te zien en ze hier alles te kunnen laten zien! Ik moest natuurlijk wel werken, maar de Surinamers hadden gelukkig weer een nieuwe nationale feestdag ingelast (zoveel jaar chinese immigratie), dus ik had een extra lang weekend. We hebben Paramaribo bekeken en met z'n drieën een plantagetour gedaan waarbij we langs allemaal oude suikerriet en koffieplantages buiten Paramaribo gingen en rondleidingen kregen. Ik had een aantal weken geleden al een dolfijnentocht gedaan, maar ook tijdens deze boottocht zagen we een paar dolfijnen om onze boot heen zwemmen. Zo mooi! Toen ik weer naar het ziekenhuis moest voor de laatste loodjes zijn Jurjen en Christa voor 4 dagen het binnenland ingegaan. Ze hebben een combinatie gedaan van jungletochten, het brokopondo stuwmeer en het bezoeken van marrondorpen (de slaven die vroeger van de plantages ontsnapten stichtten dorpen in de jungle waar de nakomelingen nu nog steeds wonen, dit zijn de marrons of bosnegers). Volgens mij hebben ze een geslaagde tour gehad.
Ik kon in één taxiritje naar het vliegveld zowel Jurjen en Christa wegbrengen als Bart ophalen, omdat de Bart's vlucht niet doorging en hij op een andere vlucht 24 uur later ingedeeld werd :-( Gelukkig ging die vlucht wel door en was hij afgelopen zaterdag toch eindelijk hier in Paramaribo. Het was natuurlijk ook heel erg leuk om hem weer te zien! We zijn twee dagen naar Overbridge geweest, dit is een heel mooi, paradijselijk strandje in het binnenland aan de Surinamerivier, waar je ook kan overnachten. Na al die rust hebben we gisteren een nogal avontuurlijke dag gehad waarbij we in een soort natuurpark een programma hadden met kajakken en canopé. Bij dat laatste hebben ze elf platforms in boomtoppen tot maximaal op 35 meter hoogte gemaakt die met elkaar verbonden worden met stalen kabels met een lengte van maximaal 180 meter. Je wordt dan in een tuigje vastgemaakt, aan die kabels geklikt en dan kan je van platform naar platform zweven/abseilen dwars door de jungle en er was zelfs een kabelbaan dwars over de surinamerivier. Dacht eerst dat ik het doodeng zou vinden, maar het was echt supertof! We hebben ons de afgelopen dagen ook bezig gehouden met ons programma van de komende anderhalve week: we vliegen morgen met zo'n heel klein vliegtuigje voor 4 dagen naar Palemeu, een klein indianendorp heel diep in het binnenland. Vanuit daar maken we dan meerdere dagtochten (per boot en te voet natuurlijk want de wegen houden al een paar honderd kilometer noorderlijker op) naar andere indianendorpjes, watervallen, bergen en stroomversnellingen. Volgende week gaan we nog een vierdaagse tocht naar het oosten doen waarbij we naar Albina, de Mina-watervallen en meerdere marrondorpen gaan, én even de grens over naar Frans Guyana.. Kortom, we hebben het nog heel druk met allemaal mooie dingen doen. Maar over twee weken is dit avontuur helaas toch echt afgelopen.. Maar ik heb ook wel weer heel veel zin om lekker thuis te zijn en jullie allemaal weer te zien!
Tot snel!
Liefs Margriet
Mijn coschappen zitten er op! Vorige week vrijdag was mijn laatste dag en nu heb ik nog heerlijk twee weken vakantie voordat ik weer terugvlieg naar het koude Nederland. De afgelopen weken in het ziekenhuis waren ontzettend druk. Dus voor de mensen thuis, die mij er van verdenken dat ik hier alleen maar vakantie zit te vieren: ik doe echt wel wat! Er waren geen zaalartsen meer op 'mijn' afdeling en de specialisten hadden niet veel tijd voor supervisie dus het was vooral heel veel zelf uitzoeken en zelf doen. Wat wel erg leuk is, omdat je dan nog veel meer leert, maar aan de andere kant was het ook wel frustrerend omdat ik soms hele zieke patienten had en niet altijd precies wist wat te doen. Na een paar weken van 60 uren per week werken, is het wel des te meer genieten van vakantie! Ik vond het echter wel jammer om weg te gaan uit het ziekenhuis, ik heb echt een hele leuke tijd gehad.
In mijn laatste werkweek zijn mijn vader en Christa voor anderhalve week naar Suriname gekomen om mij op te zoeken. Het was erg leuk en gezellig om ze weer te zien en ze hier alles te kunnen laten zien! Ik moest natuurlijk wel werken, maar de Surinamers hadden gelukkig weer een nieuwe nationale feestdag ingelast (zoveel jaar chinese immigratie), dus ik had een extra lang weekend. We hebben Paramaribo bekeken en met z'n drieën een plantagetour gedaan waarbij we langs allemaal oude suikerriet en koffieplantages buiten Paramaribo gingen en rondleidingen kregen. Ik had een aantal weken geleden al een dolfijnentocht gedaan, maar ook tijdens deze boottocht zagen we een paar dolfijnen om onze boot heen zwemmen. Zo mooi! Toen ik weer naar het ziekenhuis moest voor de laatste loodjes zijn Jurjen en Christa voor 4 dagen het binnenland ingegaan. Ze hebben een combinatie gedaan van jungletochten, het brokopondo stuwmeer en het bezoeken van marrondorpen (de slaven die vroeger van de plantages ontsnapten stichtten dorpen in de jungle waar de nakomelingen nu nog steeds wonen, dit zijn de marrons of bosnegers). Volgens mij hebben ze een geslaagde tour gehad.
Ik kon in één taxiritje naar het vliegveld zowel Jurjen en Christa wegbrengen als Bart ophalen, omdat de Bart's vlucht niet doorging en hij op een andere vlucht 24 uur later ingedeeld werd :-( Gelukkig ging die vlucht wel door en was hij afgelopen zaterdag toch eindelijk hier in Paramaribo. Het was natuurlijk ook heel erg leuk om hem weer te zien! We zijn twee dagen naar Overbridge geweest, dit is een heel mooi, paradijselijk strandje in het binnenland aan de Surinamerivier, waar je ook kan overnachten. Na al die rust hebben we gisteren een nogal avontuurlijke dag gehad waarbij we in een soort natuurpark een programma hadden met kajakken en canopé. Bij dat laatste hebben ze elf platforms in boomtoppen tot maximaal op 35 meter hoogte gemaakt die met elkaar verbonden worden met stalen kabels met een lengte van maximaal 180 meter. Je wordt dan in een tuigje vastgemaakt, aan die kabels geklikt en dan kan je van platform naar platform zweven/abseilen dwars door de jungle en er was zelfs een kabelbaan dwars over de surinamerivier. Dacht eerst dat ik het doodeng zou vinden, maar het was echt supertof! We hebben ons de afgelopen dagen ook bezig gehouden met ons programma van de komende anderhalve week: we vliegen morgen met zo'n heel klein vliegtuigje voor 4 dagen naar Palemeu, een klein indianendorp heel diep in het binnenland. Vanuit daar maken we dan meerdere dagtochten (per boot en te voet natuurlijk want de wegen houden al een paar honderd kilometer noorderlijker op) naar andere indianendorpjes, watervallen, bergen en stroomversnellingen. Volgende week gaan we nog een vierdaagse tocht naar het oosten doen waarbij we naar Albina, de Mina-watervallen en meerdere marrondorpen gaan, én even de grens over naar Frans Guyana.. Kortom, we hebben het nog heel druk met allemaal mooie dingen doen. Maar over twee weken is dit avontuur helaas toch echt afgelopen.. Maar ik heb ook wel weer heel veel zin om lekker thuis te zijn en jullie allemaal weer te zien!
Tot snel!
Liefs Margriet
-
31 Oktober 2008 - 00:45
Bart:
Hee Grietsje,
Leuk weer eens wat van je te lezen! Blijf schrijven en hou me op de hoogte, haha.
Dikke tut -
01 November 2008 - 19:51
Annie:
Margrietie!
Wat een avonturen en wat een paradijselijke foto's! Geniet er nog maar lekker van!
XXX Enzl -
03 November 2008 - 13:30
Mayke:
Oooh Mar, wat heerlijk. Veel plezier met z'n tweetje en tot heeeel snel! kussie -
04 November 2008 - 15:11
Greetje En Paul:
Ha Margriet. Wat fijn dat jullie nog even lekker vakantie hebben en daar kunnen genieten. We zijn blij dat alles goed is verlopen en hopen je snel weer te zien. Tot gauw en liefs. -
07 November 2008 - 17:05
Annnem:
Margrietmens, wat fijn allemaal daar!! Al ben je alweer bijna terug, ook wel heeeel gezellie!! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
